Kochałem tylko jedzenie i... (cz. III wer. II - Last Part)

UWAGA. EPIZOD +18. MAŁYM DZIECIOM RADZĘ ZASŁONIĆ OCZY. xD


A i tak... nikt nie posłucha..


Poruszam się w niej. Dość szybko. "Niall." jęczy mi do ucha. Zwalniam.
***
Budzę się. W środku nocy. Podchodzę do okna. Otwieram je. Wciągam rześkie. Nocne powietrze. I zamykam okno.
***
"Niall". Budzi się. Słyszę jak się przesiada. I podjeżdża. Nie odwracam się. "Co jest?". Patrzę na jej obrzmiały brzuch. Łapie się parapetu. Wstaje. I przytula do mnie. "Czym się martwisz?". Zamiast odpowiedzieć przytulam ją. "Powiedz mi, co cię martwi, to pomartwimy się razem." "Ja się nie martwię" Odpowiadam wreszcie. Obracam się z nią w ramionach. W okół własnej osi. Kilka razy. Po czym opadam na łóżko. Z nią na kolanach. "Tylko?" Opiera głowę o moje ramię. Patrzę w jej oczy. "Tylko boję się, cholernie się boję". "Czego?" pyta. "Raczej, o co" przytulam ją. I przykładam policzek. Do czubka jej głowy. "Więc, o co?" Wtula się. W moją pierś. "Już o nic." Całuję ją. W ogromnej desperacji.
****
 - Chodź tu, ty, mały potworku! - biegnie za małą. Udało jej się wyjść prawie na prostą z choroby.
 - Nie ce do mamy, nie ce! - odkrzykuje Chloe, piskliwym głosikiem.
 - Aww.. spójrz na moje dziewczyny.. - na sam widok chce mi się uśmiechać.
 - Proszę cię, powiedz mi, kogo tak naprawdę kochałeś - zwraca na siebie moją uwagę fan, za łzami w oczach.
 - Kochałem tylko ją i jedzenie. I oczywiście, jeszcze moich fanów. Fanów 1D.
 - I to już koniec waszej historii?
 - Proszę cię, to dopiero początek! - odpowiadam z szatańskim uśmiechem i zaczynam biec za małą. 

________________________________________________________________________

W sumie, to to miała być niespodzianka, ale.. w następnym imaginie pojawi się Liam. :D

Możecie zostawiać swoje usernames pod notkami, to będę Was powiadamiać.

Pamiętajcie Follow me = follow back. ILYSM.

Tym razem nie będę Was szantażować, jak przepiszę to wstawię, ale każdy komentarz mile widziany! :)